Geschiedenis - HV Schiphoorn

Huurdersvereniging Schipluiden-Den Hoorn
De belangenbehartiger en vertegenwoordiger van de huurders van Wonen Midden-Delfland uit Schipluiden en Den Hoorn
Ga naar de inhoud

Geschiedenis

Over HV Schiphoorn
Na een voorbereiding door een werkgroep bestaande uit huurders van Woningstichting St Willibrordus, werd in september 2003 tijdens een goed bezochte oprichtingsvergadering “Huurdersvereniging Schipluiden-Den Hoorn” opgericht. Door de aanstaande fusie van de gemeenten Schipluiden en Maasland verdween het lijf- en gemeenteblad De Schiphoorn. Met dit in het achterhoofd besloot de vergadering alleen de afkorting van de naam van de vereniging  te gebruiken: “HV Schiphoorn”.
 
In het begin verliep het overleg met de verhuurder moeizaam. Huurders uit de Looksingel in Den Hoorn moesten vanwege het centrumplan zo snel mogelijk hun woningen verlaten. Willibrordus stond niet direct open voor overleg met de huurdersvereniging en de gemeente, aan wie de woningen verkocht zouden worden, zag de huurdersorganisatie al helemaal niet als volwaardig: “In de belangen die u behartigt, speelt de gemeente geen rol”, aldus B&W van Schipluiden.
 
Langzamerhand werd het de verhuurder duidelijk dat HV Schiphoorn een deskundige huurdersorganisatie was en niet zomaar met een kluitje in het riet te sturen is. Ook van de zijde van Willibrordus werden de overlegvergaderingen voorbereid en kwamen aan de zijde van de verhuurder deskundigen aan tafel. Het overleg tussen huurders en verhuurder werd volwassen. Soms gemoedelijk en soms fel. Dat laatste zeker toen het plan Dekker besproken werd en de huurdersvereniging voor het eerst na de oprichtingsvergadering weer een volle zaal had, waar een emotioneel debat plaatsvond.
 
De verhouding tussen huurdersorganisatie en verhuurder werd steeds beter en HV Schiphoorn werd steeds vaker bij het beleid van de verhuurder betrokken. Willibrordus was zeker niet karig in het beschikbaar stellen van middelen voor scholing van het bestuur van HV Schiphoorn. Zo ontstond er een alsmaar meer deskundige huurdersorganisatie. De goede samenwerking uitte zich in een samenwerkingsovereenkomst die op een aantal punten verder ging dan de Overlegwet. En HV Schiphoorn wist een huurderscommissaris voor te dragen die ruime ervaring in de sociale volkshuisvesting en de politiek had en die stond voor de minder draagkrachtigen.
 
Toen kwam de fusie tussen Woningstichting Maasland en Woningstichting St  Willibrordus. Eén van de zaken die snel beslecht werd, was dat de Huurdersvereniging Maasland en HV Schiphoorn zelfstandig zouden blijven. De belangen van de huurders in de verschillende kernen zijn anders en de huurdersverenigingen hebben een andere achtergrond. Destijds misschien enigszins vreemd, tegenwoordig blijken de twee huurdersverenigingen elkaar goed aan te vullen, hoewel van echte samenwerking nog geen sprake is.
 
Hoewel het overleg tussen de fusiecorporatie Wonen Midden-Delfland en HV Schiphoorn vanaf het begin goed loopt, moesten alle zeilen bijgezet worden toen bleek dat ook Wonen Midden-Delfland voor de huurders te snel ging toen zij grote sloopplannen had. Het door sommige huurders reeds ondertekende sociaalplan voor de huurders van het Schoolplein in Schipluiden moest grondig herzien worden. Zo moest de herhuisvesting minder bot. De verhuurder kreeg de inspanningsplicht bewoners in hun eigen kern te herhuisvesten. Daarnaast was niet iedereen het ermee eens dat de oudste sociale woningen uit de gemeente in de Willibrordusstraat in Den Hoorn tegen de vlakte moesten. Zo’n unieke situatie als daar in Den Hoorn kan met de huidige regelgeving niet meer gekregen worden. De verhuurder hield echter voet bij stuk dat sloop voor deze woningen de enige verantwoorde weg was. Een door hen ingehuurd bureau bevestigde dit.
 
Toch beet ook HV Schiphoorn samen met de bewoners van de Willibrordusstraat zich vast in de wens de woningen voor de huurders te behouden. HV Schiphoorn liet door het Woon- en Kenniscentrum van de Woonbond een second opinion doen. Dat onderzoek gaf aan dat het wel verantwoord was te renoveren en de woningen voor verhuur te behouden. Wonen Midden-Delfland kwam met het compromis de woningen inderdaad te renoveren en de reeds lege woningen gerenoveerd te verkopen. Zo werd een prachtige straat met unieke woningen, ook voor de zittende huurders, behouden. Wellicht het mooiste resultaat dat HV Schiphoorn heeft binnengehaald.
 
Wonen Midden-Delfland blijkt een jonge verhuurder die beleid aan het vormen is, dat zij in regels wil vastleggen. Regels die volgens HV Schiphoorn soms te ver gaan, soms betuttelend zijn en soms een onrechtvaardig verschil in rechtspositie tussen huurder en eigenaar-bewoner veroorzaken. HV Schiphoorn is er scherp op geweest. Het klusbeleid (ZAV-beleid), het buitenbeleid en de nieuwe algemene voorwaarden zijn er gekomen. Zonder de inbreng van HV Schiphoorn hadden ze er wel anders uitgezien.
 
Als rode draad in het overleg is er het huurbeleid. Rutte II zette huurders en verhuurders voor het blok. Er werd een speciale hoge belasting in het leven geroepen. Hoewel het de naam verhuurdersheffing kreeg, betalen de huurders het via de verhuurder. Hiervoor werd de inkomensafhankelijke huurverhoging ingevoerd. HV Schiphoorn verzette zich tegen deze vorm van huurinning, waarbij de verhuurder min of meer inzage krijgt in het inkomen van haar huurders. Hoewel het onmogelijk bleek Wonen Midden-Delfland van de inkomensafhankelijke huurverhoging af te houden, wist de huurdersverenigingen uit Midden-Delfland wel het enigszins sociale gezicht van de verhuurder naar voren te brengen. Elk jaar werd een aantal groepen huurders ontzien van de maximaal mogelijke verhoging. HV Schiphoorn zette zich hierbij ook in voor de wat hogere lage inkomens die net niet meer profiteren van verschillende toeslagen, waaronder de huurtoeslag.
 
In 2015 is het overleg in de sociale huursector pas echt volwassen geworden. De huurder, waar het eigenlijk om gaat, heeft een plaats in het overleg met en de toezicht op de sector gekregen. Hij en zij worden daarbij vertegenwoordigd door de huurdersorganisatie. HV Schiphoorn.
 
De vijfkoppige Raad van Commissarissen van Wonen Midden-Delfland kent twee huurderscommissarissen. Zij zijn benoemd na een gezamenlijke voordracht door Huurdersvereniging Maasland en HV Schiphoorn. Daar waar de belangen van beide huurdersorganisaties groot zijn, blijken ze goed samen te kunnen werken.

Meer sociale huurwoningen

Regionaal is afgesproken dat 30% van de nieuwbouw uit sociale woningen dient te bestaan. Sociale huur zou je denken. In Midden-Delfland echter niet.
HV Schiphoorn betreurt het dat slechs de helft (15% van het totaal) sociale huurwoningen zullen zijn. Een sociale koopwoning is slechts één keer sociaal (of voor bepaalde tijd), terwijl sociale huurwoningen dat blijvend zijn. Met de keuze van Midden-Delfland blijft de toekomstige generaties  het probleen van tekort aan sociale woningen voelen.


verhuisdozen in huis
foto:
© Fizkes | Dreamstime.com
Terug naar de inhoud